بارش استان گیلان در تابستان 1403 به مقدار 5/168 میلیمتر و به مقدار 1/44 میلیمتر کمتر از نرمال (نرمال بارش تابستان، 6/212 میلیمتر)  بوده است. برای کل استان، دمای میانگین هوای تابستان برابر 9/22 درجه سلسیوس بوده، که نسبت به دوره بلند مدت (8/21)، 1/1 درجه سلسیوس افزایش داشته است. دمای حداکثر تابستان برای استان 4/27 درجه سلسیوس با افزایش 0/1 درجه سلسیوس نسبت به بلند مدت و دمای حداقل برای استان 4/18 درجه سلسیوس با افزایش 2/1 درجه سلسیوس نسبت به بلند مدت بوده است. برای استان دمای بیشینه مطلق و دمای کمینه مطلق در تابستان 1403 به ترتیب منجیل 8/37 (2 شهریور 1403) و جیرنده 0/9  (29  شهریور 1403) درجه سلسیوس بوده است. سرعت بیشینه باد استان در تابستان مربوط به ایستگاه­های منجیل و دیلمان به میزان 35 متر برثانیه ثبت شده است.

برای دوره 6 ماهه منتهی به پایان شهریور 1403، قسمت­هایی بسیار محدودی از استان دارای ترسالی(دریافت آبی، بیشتر از میانگین بلند مدت) بوده است. قسمت هایی نیز خشکسالی نداشته (دریافت آبی، در حد میانگین بلند مدت) و دارای شرایط نرمال بوده است. بیشتر مناطق استان شامل خشکسالی(دریافت آبی، کمتر از میانگین بلند مدت)  تا درجه شدید هستند.

    بررسي الگوي حاكم بر نقشه‌هاي هواشناسي فصل تابستان بيانگر آن است كه در سطح زمین ، فراوانی نفوذ توده هوای پرفشار کمتر از شرایط بلندمدت در منطقه بوده است و متوسط فشار سطح زمین نسبت به حالت معمول در نیمه شمالی کشور از جمله استان گیلان کمتر بوده و بطور متوسط طی سه ماه جولای-آگوست-سپتامبر ، 2024 میانگین فشار حدود 2 میلی بار کمتر از نرمال بود. در تراز 850 میلی بار نیز متوسط دما در ماه های جولای-آگوست-سپتامبر در استان حدود 2 تا 3 درجه بیشتر از متوسط بلندمدت بوده است. بررسی تغییرات ارتفاع ژئوپتانسیلی در سطوح فوقانی جو نیز بیانگر آن است که در ماه های فصل تابستان غالبا ارتفاع ژئوپتانسیلی بیشتر از حالت معمول بوده است. متوسط سه ماهه ارتفاع ژئوپتانسیلی تراز 500 هکتوپاسکال حدود 30 متر نسبت به شرایط میانگین درازمدت، افزایش یافت این شرایط مبین استقرار پشته ارتفاعی و هوای گرم دراکثر روزهای تابستان در منطقه است. در عین حال عبور تناوبی ناوه های ارتفاعی و موج های بارش ها با تداوم چند روزه موجب شکل گیری ناپایداری و وقوع بارش در منطقه شد.